انواع همانژیوم (همانژیوم کبدی و پوستی) و راه های درمان

همانژیوم پوستی چیست؟

همانژیوم پوستی یا همانژیوم نوزادی، نوعی رشد غیرسرطانی عروق خونی است. این توده ها شایع ترین  تومور در کودکان هستند. که معمولا برای مدتی رشد می کرده و سپس بدون نیاز به درمان خاصی فروکش می کنند. این ضایعات در اکثر نوزادان مشکلی ایجاد نمی کنند اما با این حال، برخی از همانژیوم ها ممکن است دچار خونریزی یا زخم شوند. زخم شدن توده ممکن است همراه با درد باشد.

آیا خطرناک هستند؟

بسته به اندازه و مکان پیدایش، همانژیوم ها ممکن است دچار تغییر شکل شوند. علاوه بر این، ممکن است همراه با سایر ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی یا ستون فقرات بوجود آیند این رشد ممکن است با سایر همانژیوم های داخلی نیز همراه شود. توده های داخلی می توانند خطر خونریزی جدی به همراه داشته باشند و نیاز به پیگری و مراقبت جدی تری دارند.

همانژیوم ها در اندام های داخلی مانند:

  • کبد
  • کلیه ها
  • دستگاه گوارش
  • مغز
  • دستگاه تنفسی

 

چگونه ایجاد می شوند؟

 همانژیوم پوستی

همانژیوم پوستی زمانی ایجاد می شود که تکثیر غیر طبیعی رگ های خونی در یک ناحیه از پوست وجود داشته باشد. مکانیسم دقیق پیدایش این نقص عروقی هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما به نظر می رسد که این امر توسط پروتئین‌های خاصی که در جفت در طول بارداری (زمانی که در رحم هستید) تولید می‌شود، ایجاد می‌شود.

همانژیوم پوستی می تواند در لایه بالایی پوست (اپیدرم) یا در لایه زیرین که لایه درم  نامیده می شود ایجاد شود.  در ابتدا، همانژیوم ممکن است به عنوان یک علامت مادرزادی قرمز رنگ روی پوست به نظر برسد.  به آرامی شروع به بیرون زدن از پوست به سمت بالا می کند.

انواع همانژیوم (همانژیوم پوستی ، همانژیوم کبدی)

 همانژیوم کبدی

همانژیوم کبد (همانژیوم کبدی) در سطح کبد و روی آن ایجاد می شود.  اینها می توانند مربوط به همانژیوم نوزادی باشند یا ممکن است نامرتبط باشند. به نظر می رسد همانژیوم های غیر نوزادی کبد به استروژن حساس هستند.

در طول یائسگی، برای بسیاری از زنان داروی استروژن جایگزین تجویز می شود تا علائم ناشی از کاهش طبیعی استروژن را به حداقل برسانند. این استروژن اضافی می تواند رشد همانژیوم کبدی را تحریک کند. به طور مشابه، بارداری و گاهی اوقات قرص های ضد بارداری خوراکی می توانند اندازه همانژیوم را افزایش دهند.

در این مقاله سعی داریم همانژیوم های پوستی را بهتر و بیشتر بشناسیم و به سایر محل های شایع پیدایش همانژیوم نمی پردازیم.

علائم و نشانه های همانژیوم پوستی

بسته به محل و اندازه، توده ها معمولاً علائمی را در طول یا بعد از تشکیل خود ایجاد نمی کند. با این حال، اگر بزرگ شوند یا در یک ناحیه حساس رشد کنند یا همانژیوم های متعدد وجود داشته باشند، ممکن است علائمی ایجاد کنند.

همانژیوم پوست معمولاً به صورت خراش های کوچک قرمز رنگ یا برآمدگی ظاهر می شود. همانطور که رشد می کنند، شبیه خال های مادرزادی شرابی به نظر می رسند.  همانژیوم های پوستی به دلیل ظاهر قرمز تیره خود گاهی اوقات همانژیوم توت فرنگی نامیده می شوند.

 در اندام های داخلی

همانژیوم در داخل بدن با علائمی خاص مربوط به اندامی است که تحت تأثیر قرار گرفته است.  به عنوان مثال، همانژیوم که بر دستگاه گوارش یا کبد تأثیر می گذارد ممکن است با علائم زیر باشد:

  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • ناراحتی شکمی
  • از دست دادن اشتها
  • احساس پری در شکم

نحوه تشخیص آنها

در مورد همانژیوم های پوستی معمولا با انجام یک معاینه دقیق می توان به تشخیص رسید. اما در مورد همانژیوم های روی سایر اندام ها تنها در طول آزمایش و تصویربرداری می توانید به تایید تشخیص برسیم، روش هایی مانند:

  • سونوگرافی
  • ام آر آی
  • سی تی اسکن

در بسیاری از موارد تشخیص به صورت تصادفی است.

گزینه های درمان همانژیوم پوستی

همانژیوم منفرد و کوچک معمولاً نیازی به درمان ندارد.  احتمالاً خود به خود از بین می رود.  با این حال، برخی موارد ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، مانند همانژیوم های پوستی که دچار زخم می شوند یا در نواحی خاصی روی صورت مانند لب هستند. گزینه های درمانی عبارتند از:

مسدود کننده های بتا

پروپرانولول خوراکی اولین خط دفاعی برای درمان همانژیوم پوستی است که نیاز به درمان سیستمیک دارد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) همانژول (پروپانولول هیدروکلراید خوراکی) را در سال 2014 تایید کرد.

درمان همانژیوم پوستی-پراپرانول

بتابلوکرهای موضعی، مانند ژل تیمولول: این بتابلوکرها را می توان برای همانژیوم های کوچک و سطحی استفاده کرد. همچنین ممکن است در درمان همانژیوم زخمی کوچکتر نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند. این داروها به طور کلی باید تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار گیرند.

داروی کورتیکواستروئیدی

 کورتیکواستروئیدها ممکن است به توده تزریق شوند تا رشد آن را کاهش دهند و التهاب را متوقف کنند. استروئیدهای سیستمیک، مانند پردنیزون و پردنیزولون، به طور معمول دیگر استفاده نمی شوند. این دسته از داروها می توانند جایگزین بتا بلوکر ها در افرادی که نمی توانند از آنها استفاده کنند قرار گیرد.

لیزر

لیزر را می توان برای از بین بردن همانژیوم در لایه های بالایی پوست استفاده کرد. در برخی موارد، جراح ممکن است از لیزر درمانی برای کاهش قرمزی و بهبود ظاهر استفاده کند.

عمل جراحی

آخرین راه برای درمان همانژیوم پوستی، عمل جراحی می باشد. اگر این توده ها به اندازه کافی کوچک باشد که بتوان آن را با جراحی برداشت، پزشک ممکن است جراحی را به شما پیشنهاد کند. همانژیومای داخل بدن اگر بیش از حد بزرگ شود یا درد ایجاد کند ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد. راه های موجود برای این نوع همانژیوم ها عبارتند از:

  • برداشتن خود همانژیوم با جراحی
  • برداشتن اندام آسیب دیده یا ناحیه آسیب دیده با جراحی
  • بستن منبع خون اصلی به همانژیوم در همانژیوم های کبدی

در اغلب موارد، همانژیوم پوستی بیشتر یک نگرانی زیبایی است تا پزشکی. با این حال در صورت ایجاد نگرانی یا تصمیم به برداشتن توده داشتید، حتما با پزشک خود در این باره صحبت کنید.

 

#همانژیوم پوستی #درمان همانژیوم پوستی #همانژیوم کبدی #درمان همانژیوم کبدی

لینک های مرتبط

روزاسه صورت و درمان آن

ترک پوستی بارداری یا آستریا و درمان آن